ضیافت افلاطون
کتاب “ضیافت” (Symposium) یکی از مهمترین و شاعرانهترین آثار فلسفی افلاطون است که در آن مسئله عشق (اروس) از دیدگاههای مختلف بررسی میشود. ساختار کتاب به شکل گفتوگویی در قالب یک مهمانی شبانه است که در آن شخصیتهایی چون سقراط، آریستوفان، آگاتون و دیگران هر یک خطابهای در ستایش عشق بیان میکنند.
در این اثر، عشق تنها به معنای میل جسمانی نیست، بلکه سیر تکاملی روح انسان از عشق به زیبایی جسمانی به عشق به زیبایی روح، دانایی و نهایتاً خیر مطلق توصیف میشود. مهمترین بخش کتاب گفتوگوی سقراط با دیوتیما، زن دانای مانتینیایی، است که در آن عشق به عنوان نیرویی برای رسیدن به حقیقت و جاودانگی معرفی میشود.
«ضیافت» آمیزهای است از فلسفه، اسطوره، شعر و روانشناسی عشق و از آثاریست که تأثیر عمیقی بر سنت فلسفی غرب و مفهوم عشق افلاطونی گذاشته است و جزو بهترین کتابهای فلسفی جهان، به شمار میرود.