بانوی زیبای من (نمایش نامه)

بانوی زیبای من (پیگمالیون)؛ کمدیِ تغییر و تحول

نمایشنامه «پیگمالیون»، اثر درخشان جورج برنارد شاو، یکی از معروف‌ترین نمایشنامه کمدی‌های ادبیات مدرن است. این اثر که در سال ۱۹۱۳ منتشر شد، نسخه‌ای طنزآمیز و هوشمندانه از افسانه‌ی کهن یونانی پیگمالیون است و به موضوعات اجتماعی مهمی مانند طبقه، هویت و زبان می‌پردازد.

خلاصه‌ی داستان: داستان حول محور دو شخصیت اصلی می‌چرخد: پروفسور هنری هیگینز، یک متخصص زبان‌شناسی و آواشناسی که با غرور و تکبر، به زبان مردم عوام انتقاد می‌کند، و الیزا دولیتل، دختر گلفروش فقیر و بی‌سوادی که لهجه‌ی غلیظی دارد. هیگینز با دوستش، کلنل پیکرینگ، شرط می‌بندد که می‌تواند الیزا را در عرض چند ماه به یک بانوی اشرافی تبدیل کند و او را در مهمانی‌های سطح بالای لندن جا بزند. الیزا این شرط را می‌پذیرد و وارد خانه‌ی هیگینز می‌شود تا آموزش ببیند. این ماجراجویی پر از چالش‌های خنده‌دار و سختی است که مرزهای اجتماعی را به چالش می‌کشد.