معرفی کتاب

“The Crying of Lot 49” نوشته‌ی توماس پینچن یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های ادبیات پست‌مدرن است که با وجود کوتاهی، اثری چندلایه و پیچیده محسوب می‌شود. پینچن در این اثر به موضوعاتی چون پارانویا، توطئه، و جستجوی معنا در دنیای مدرن می‌پردازد و با استفاده از سبک نوشتاری خاص خود، خواننده را به سفری ذهنی و فلسفی دعوت می‌کند. این کتاب به دلیل ساختار پیچیده و نمادگرایی‌هایش، چالشی بزرگ برای مترجمان محسوب می‌شود. در این مقاله به بررسی این کتاب خواهیم پرداخت.

رابرت گافی و گارت جونز اگر می‌خواهید یک جمع کامل از مدیران اجرایی را به سکوت وادارید، این حقه‌ی کوچک را بزنید. از آن‌ها بپرسید: «اصلا چرا کسی باید مایل باشد که شما او را رهبری کنید؟» ما این پرسش را طی ده سال گذشته، که برای ده‌ها شرکت در اروپا و آمریکا کار مشاوره می‌کردیم، مطرح کردیم. بدون استثنا، پاسخ به آن سکوتی ناگهانی و ناشی از شوک است. تنها صدایی که به گوشتان می‎رسد زانوهایی است که به هم می‌خورند.

سیاست کجای زندگی ما قرار داد؟ آیا پیوند ما با سیاست ناگزیر است یا خودمان آن را ایجاد می‌کنیم؟ اگر سیاست و سیاست مداران نباشند، چه اتفاقی در زندگی ما می‌افتد؟ و آیا می‌شود بدون سیاست زندگی کرد؟

جدول زیر را تا 15 تیرماه تکمیل و از طریق تیکت برای ما ارسال کنید. و برنده جایزه شوید! لینک دانلود در پایین جدول آمده است.

گفته می‌شود: برفوس ادامه‌ی دوررنمات و ماکس فریش است. این دو معروف به «وجدان» انتقادی سوئیس بوده‌اند. به نظر می‌رسد آنچه برفوس را از دو سلفش متمایز می‌کند، حداقل حوزه‌ای است که او بدان پا نهاده است. او در داستان «صد روز» به نقد یک وجه از «حیات» سوئیس و سوئیسی‌ها اما در جهان می‌پردازد. شاید بتوان از او در قالب این رمان به عنوان «وجدان سوئیس» در پهنه‌ی جهان یاد کرد. برفوس نسبتا «جوان» است و باید منتظر آثار دیگرش ماند و دید تا چه حد در نقد هنری-اجتماعی جهان پیگیر می‌ماند.

احمد رفیع‌زاده هرچند برای کتاب کاغذی در آینده و سده جدید، جایگاه ویژه‌ای قائل است اما تاکید دارد مسلما نسل‌های جدید، دنیای کتاب را هم تغییر خواهند داد و باید منتظر توسعه فناوری‌های نوین مانند هوش مصنوعی به عرصه تولید کتاب باشیم.