تعامل ادراکی انسان با ایده های فضایی هندسی در معماری

درباره کتاب:

 این کتاب مباحث یک رسالة نظریه پردازی است، با عنوان کلی «نسبت مکتب اسلام با فلسفة هنر، معماری و شهرسازی» و عنوان خاص «تعامل ادراکی انسان با ایده های فضایی ـ هندسی در معماری». این رساله در تاریخ 3/3/90 در دبیرخانة هیئت حمایت از کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظرة شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه و در معرض داوری و تأیید قرار گرفت. همچنین از صاحب این نظریه در ششمین جشنوارة بین المللی فارابی با عنوان «نظریه پرداز برجسته» تقدیر شد. مقولة ایده های فضایی ـ هندسی در معماری، از مهم ترین شاخص ها در ارزیابی معماران شایسته از ناشایسته و آثار و سبک های ارزشمند و اصیل از آثار و سبک های انحرافی و غیراصیل است. در رویکرد های معاصر غربی، مبتنی بر معرفت شناسی های «شکاک و نسبی گرا» و انسان شناسی های «حسی ـ غریزی»، فلسفة هنر و معماری دچار بی هدفی و بی غایتی (نیهیلیسم) و هرج و مرج (آنارشیسم) شده است. بازتاب چنین رویکردی در معماری، اغلب باعث خودبنیادی معماران در انتخاب ایده های فضایی ـ هندسی گشته و آثار معماری به جای آبادکردن محیط زیست انسان ها، تبدیل به بت و بت سازی شده است. در این رساله، انتخاب ایده های فضایی ـ هندسی در معماری، متناسب با نیازهای متنوع انسان ها، پیش بینی و تبیین گردیده است. عبدالحمید نقره کار عضو هیئت علمی و دانشیار دانشکدة معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران، مدیر قطب علمی معماری اسلامی، رئیس دانشکدة معماری و شهرسازی و همچنین رئیس کرسی نظریه پردازی «هنر و معماری و شهرسازی» است.