بیژن و منیژه

فردا صبح به دیدار پدرم خواهم رفت. فردا روز سوم فروردین است و هر سال در چنین روز مُبارکی پدرم بار عام می‎‌دهد تا همه‌‎ی اقوام و دوستان دور و نزدیک به دیدنش بروند و سال نو را به او تبریک بگویند. و من هم یکی از همه. و با لباس نو و کُت‎‌وشلوار و کراوات، نه با لباس کاری که همیشه می‌‎پوشم. با اردلان خواهم رفت که بعد از بیست و هفت سال که ندیده بودمش آمده است ایران و تازه همین هفته‎‌ی پیش، و اردلان هم با کُت‎‌وشلوار و با کُت‎‌وشلوار خیلی شیک‌تر از کُت‎‌وشلوار من، اما با کراوات مشکی، به نشانه‌‎ی ماتم برای مرگ پدرش که تازه همین پریروز به خاکش سپردیم و همین امروز مجلس ختمش را برگزار کردیم...