قنبرعلی

داستان «قنبر علی» به قلم يکی از نويسندگان و رجال سياسی معروف فرانسه به نام کنت گوبينو که در زمان سلطنت ناصرالدين شاه دوبار با سمت سياسی رسمی در ايران مدتی به سر برده، نوشته شده است.

اين اثر توسط محمدعلی جمال‌زاده پدر داستان‌نويسي ايران، ترجمه شده است.

در بخشی از داستان می خوانيم:

«قنبر علی جوانی بود که دست طبيعت او را از محسنات و امتيازات جسمانی و روحانی برخوردار نموده بود و به حکم عقل و تميز چنان به نظر می رسيد که بهتر است او را آزاد گذاشته و عنان سرنوشت را به دست خودش بسپارند. از اين رو تا سن هفت سالگي برهنه و عور و مطلق‌العنان در محله‌ای که منزلشان در شيراز در آن‌جا بود، با رفقای هم‌سن خود به بازی و شيطنت سرگرم بود و آقا بالاسری نداشت. طولی نکشيد که بلای جان بقال و عطار و دکاندار محله گرديد. با مهارت و تردستی که شباهت به چشم‌بندی داشت جيب و بغل را از خرما و خيار بقال و حتی گاهی گوشت و دنبه‌ی قصاب پر و آکنده می ساخت و تا چشم به‌هم مي‌زدی ناپديد می گشت.»

کتاب «قنبر علی» يکی از شش داستان «افسانه‌های آسيايی» به قلم کنت گوبينو است.