به سوی پسامدرن

پساساختارگرایی، جنبشی که پهنه‌ی علوم انسانی را در دهه‌های پایانی سده‌ی بیستم درنوردیده و رشته‌های گوناگونی از فلسفه و جامعه‌شناسی گرفته تا نقادی ادبی و زیبایی‌شناسی را تحت تأثیر قرار داده، پیوندی ناگسستنی با اندیشه و ادبیات پسامدرن دارد. آن‌چه امروزه نظریه‌ی ادبی معاصر و یا نقادی پسامدرن خوانده می‌شود بی‌گمان برآمده از کوشش پساساختارگرایانی است که مهم‌ترین مفاهیم و راهگشاترین رویه‌ها را برای این نظریه و نقادی فراهم کرده‌اند. کتاب حاضر که ده جستار کلیدی از دریدا، کریستوا، بارت، فوکو، سیکسو، دولوز و گاتاری، بودریار، و لیوتار را شـامـل مـی‌شـود خـوانندگـان را بـا دیدگاه‌های دوران‌ساز، خلاقانه، و گاه ناهمخـوان برجسته‌ترین پسـا ـ  ساختارگرایان آشنا می‌کند.

ادبیات پسامدرن، مکمل این مجموعه، آثار نویسندگان و ناقدان پسـامدرن را در قـالـب «گزارش، نگرش، نقادی» مورد بررسی قرار می‌دهد.