برای خرید که نباید پول داد و مرده فروشی

درباره کتاب:

با آمدن نور صفحه ای در سه متری صحنه ظاهر می شود روی این صحنه اثری از نقاش معروف پلیتزا دا وولپدو نقش شده است [اثری معروف متعلق به تقریباً یک قرن پیش. م.]. در این نقاشی جمعیت عظیمی از زنانِِ بچه به بغل، مردان و کارگران و روستاییان…دارند از انتهای صحنه به سوی تماشاچیان می آیند. شخصیت های نمایشنامه، که بعداً با آن ها در نمایش آشنا خواهیم شد، مدام در رفت و آمد از مقابل صفحه ی نقاشی شده هستند. بین آن ها دو زن به نام های آنتونیا و مارگریتا هستند که با سبد و کیسه های نایلونی پر از خوراکی های مختلف از خرید روزانه برگشته اند و در مقابل صفحه ی نقاشی توقف می کنند. آنتونیا [تقریباً چهل ساله] دارد با هیجان ماجرای باور نکردنی یی را که چند ساعت قبل در سوپرمارکت اتفاق افتاده است برای دوستش مارگریتا تعریف می کند.

بخشی از کتاب

من که بهت گفتم، برنده شدم… تو یه قرعه کشی شرکت کردم… از یه جعبه پودر رختشویی ــ حتا یک سکه ی طلا هم گیرم اومد… با نقشِ پاپ روش که لباسِ ابریشمی هم پوشیده.