کارکرد و کاربرد زبان در فرایند نمایشنامه نویسی

درباره کتاب:

نمایشنامه متنی است که برپایه ی زبان خلق می شود. این زبان ویژگی هایی دارد. از سویی زبان در نمایشنامه از زبان نوشتاری بهره می برد: زبانی که در علوم بلاغت، زبانی آراسته، شیوا و پرمعناست. زبان در نمایشنامه وسیله ای نیست که تنها معنایی را برساند، بلکه در ابتدا خود به عنوان عنصر و پیکری اصلی مورد توجه قرار می گیرد. از سوی دیگر، این زبان با بهره بردن از زبان گفتاری، آن را به طور مستقیم وارد نمایشنامه نمی کند. زبان نمایشی زبانی روایتگرانه نیست، علاوه بر آن زبانی نیست که تنها به مانند الفاظی در دهان بازیگران بچرخد. بلکه این زبان، خود عمل است. یعنی به محض ادا شدن به فعلیت می رسد، حال در روند فعلیت یافتن خود، فرایندی رو به رشد دارد. این زبان هر لحظه چیز تازه ای را بازتاب می دهد و چیزی بر آن می افزاید.