دور تا دور دنیا26

درباره کتاب:

محمد چرم شیر، مدرس دانشگاه و نمایش نامه نویس در نشست معرفی در تاریخ 1392/09/03، نقد و بررسی نمایش نامه «دیوبندان» و دو نمایش دیگر عنوان کرد: در انتخاب شیوهٔ نگارش خود به تجربیات فکر می کنم تا اینکه به سلیقهٔ مخاطب بیاندیشم؛ در واقع انتخاب نوع نگارش من خودخواهانه است.

پس از اینکه محمد چرم شیر متن دو نمایش نامه خود را برای حاضران جلسه نمایش نامه خوانی کرد، بهزاد صدیقی با اشاره به شیوه نگارش متفاوت محمد چرم شیر گفت: سه نمایش نامهٔ محمد چرم شیر در مجموعه نمایش نامهٔ دیوبندان با موضوعات دینی، سبک و سیاق مخصوص به خود را دارد. نمایش نامهٔ «دیو بندان» و دو اثر دیگر مونولوگ و دیلوگ هایی هستند که به اجرا در آوردن آن ها، به ویژه نمایش نامهٔ دیوبندان کار بسیار سختی به شمار می رود. این سه متن با حجمی کم به سبک زبان و نثر قرن های ۴چهارم و پنجم هجری قمری به نگارش در آمده است.

چرم شیر نویسنده ای پویا و فعال است

مسعود فروتن(منتقد)، با توضیح اینکه نمی توانم زمان آشنایی با آثار چرم شیر را به یاد بیاورم و همیشه کارهای این نمایش نامه نویس را پیگیری کردم، ادامه داد: خوشحالم از اینکه با وجود مشکلاتی که بسیاری از نویسندگان از آن گلایه دارند، محمد چرم شیر هم چنان به طور پویا فعالیت خود را ادامه می دهد و آثار در خور توجهی در سبک و سیاق خود خلق می کند.

فروتن اجرای آثار چرم شیر را کار سختی دانست در این باره افزود: آثار این نویسنده برای بازیگر، کارگردان و همچنین تماشاگر دشوار است، زیرا برای مثال در اجرای نمایش نامهٔ «دیوبندان» بازیگر با مونولوگ های خود به طور مرتب اطلاعات خاصی می دهد، مخاطب نیز باید این اطلاعات را در ذهن خود ذخیره کند تا در زمان گره گشایی ها، آن را مورد استفاده قرار دهد.

محمد چرم شیر دربارهٔ دلیل انتخاب این نوع نگارش توضیح داد: من در نگارش خودخواه هستم و آن قدر که به تجربه های خود فکر می کنم، به مخاطب خود و سلیقهٔ آن نمی اندیشم. زمانی که شروع به خواندن اثری کلاسیک و یا یک اثر معاصر می کنم؛ تا مانند آن اثر ننویسم، نمی توانم مکانیزم درونی آن را درک کنم. تاریخ بیهقی مثال خوبی می تواند برای این موضوع باشد، زمانی که بیهقی را مطالعه کردم، می خواستم برای یک بار دیگر وزنه بیهقی و نگارش آن را بردارم.

چرم شیر در ادامهٔ صحبت های خود گفت: زمانی که این اثر را به نگارش در آوردم، منابع کاملی در دسترس نبود و مجبور به کشف زبان بیهقی شدم. داستان های بیهقی، تو در تو روایت می شود و راوی را به فرد دیگری منتقل می کند. داستان ها در این اثر چندین بار با زوایای مختلف به روایت در می آیند. این نویسندهٔ بزرگ در روایت داستان خود به موضوع، دور و نزدیک می شود.

این نمایش نامه نویس برجسته دربارهٔ رضایت از اجرای نمایش نامه خود گفت: در اجرای نمایش نامه های خود تاکیدی به نشان دادن فکر خود ندارم، برای یک اجرا باید بین نمایش نامه نویس و کارگردان تفاهم وجود داشته باشد. من همیشه طرفدار اتفاقات نو بودم، باید به عنوان یک نویسنده به سمت اتفاقات جدید رفت.