آدم اول

آخرین اثر از نویسنده‌ و فیلسوف فرانسوی، آلبر کامو، با ترجمه‌ی منوچهر بدیعی است. از این نویسنده‌ی بزرگ آثار بسیاری به چاپ رسیده که در آن میان «بیگانه» و «افسانه‌ی سیزیف» برای همه‌ی دوستداران کتاب و علاقه‌مندان کامو نامی ‌آشناست.

«آدم اول» که در قالب ادبی «زندگی‌نامه‌نویسی» می‌گنجد، قرار بوده به شاهکاری ادبی بدل شود؛ اما مرگ ناگهانی نویسنده در پی تصادف رانندگی، این کتاب را ناتمام باقی می‌گذارد. پس از مرگ آلبر کامو دخترش، کاترین کامو، دست‌نوشته‌های این کتاب را گردآوری کرده و نزد خود نگه می‌دارد؛ اما ازآنجاکه در زمان مرگ نویسنده شرایط برای چاپ اثری ناقص از او فراهم نبوده و بیم انتقاد فراوان از سوی منتقدان و جامعه‌ی ادبی می‌رفته، 34 سال از انتشار آن خودداری می‌کنند.

این کتاب داستان زندگی پسری به نام ژاک است که همراه با مادر مهربان و برادرش زندگی می‌کند و پدر خود را در جنگ از دست داده است. شخصیت اصلی داستان با وجود همه‌ی سختی‌هایی که از کودکی متحمل شده، باهوش و باپشتکار است و در چهل‌سالگی برای نخستین بار تصمیم می‌گیرد به مزار پدرش برود: «در چهل‌سالگی می‌فهمد نیاز به کسی دارد که به او راه را نشان دهد و سرزنش یا ستایش کند؛ به پدر، به قدرت معنوی نه زور.» پس بر آن می‌شود که درباره‌ی‌ پدری که او را به یاد نمی‌آورد، تحقیق کند.

نام کتاب نیز برگرفته از همین نیازی است که ژاک در خود می‌بیند؛ ژاک آدم اول است؛ چراکه از کودکی بدون پدر رشد کرده، خطا کرده، یاد گرفته و پرورش یافته است. کتاب در خلال داستان ژاک به فرهنگ مردم آفریقا، ارتباطات اجتماعی، تأثیرات جنگ بر زندگی مردم و وضعیت استعماری الجزایر نیز اشاره می‌کند.