دانش نامه نمایش ایرانی

درباره کتاب:

ایرانیان از دیرباز به نمایش رو آوردند و آن را در زندگی روزمره به کار گرفتند. آن ها از همان روزگاران بین خیر و شر خط کشیدند و جهان تبدیل به صحنه ی نبرد این دو شد. طبعاً نمایش ایرانی نیز در آغاز در همین مسیر شکل گرفت و به موقع خویش دستاوردهای درخشانی نیز داشت که نه به درستی حفظ، و نه به موقع ثبت شدند. با این حال از همان اندکی که مانده است می توان دریافت که اگر یونانیان در تئاتر ترون گرد می آمدند تا شاهد رفتار اسطوره های خود باشند، ایرانیان آتش به دست در شب تاریک حرکت می کردند تا به یاری ایزدان و نیروهای خیر بروند. آن ها نه با پایکوبی و فراموشی که با تماشا به معنایِ رفتن و پذیرش مخاطره باید عملاً با دروغ و اژدهای زیانکاره می جنگیدند که آب ها را می بست و خاک را می خشکاند. اگر زمانی جامعه ی ایرانی توانست فرهنگی عظیم بیافریند و بر جهان تأثیر بگذارد، بی تردید نمایشی والا، به نشانه ی جای تمرین رفتار و پرداختن آن و شناخت جهان نیز داشته و اگر امروز نشانه هایی پراکنده از آن گنجینه بر جای مانده، کوتاهی از نمایش نیست. تندباد حوادث چنان تومارها را درهم پیچیده که گاه نه از تاک مانده و نه از تاک نشان. این کتاب تلاشی برای شناخت میراث نمایش ایرانی است که صورت فرهنگ نمایش ایرانی، جستارهایی در چند و چون آن و فرهنگواره ی آن را دارد.