چراغ ها را من خاموش می کنم

کتاب چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم: روایت ملایم بحران هویت و زندگی روزمره

چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم، مشهورترین و پرطرفدارترین رمان زویا پیرزاد است که پس از انتشار در سال ۱۳۸۰، مورد استقبال گستردهٔ خوانندگان و منتقدان قرار گرفت و توانست جوایز متعددی از جمله جایزهٔ ادبی یلدا و جایزهٔ مهرگان ادب را کسب کند و جایگاه خود را در فهرست رمان های برتر ایرانی تثبیت کند.

داستان: روزمرگی و جستجوی معنا

کتاب چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم در سال‌های دههٔ ۱۳۴۰ و در محلهٔ بَرَندِه‌ی ارمنی‌نشین آبادان روایت می‌شود. داستان از دید کلارا، یک زن خانه‌دار ارمنی و مادر سه فرزند، بازگو می‌شود. زندگی کلارا در حصار روزمرگی‌های تکراری، نگهداری از خانه و خانواده خلاصه شده است. همه چیز ملایم و آرام پیش می‌رود، تا اینکه با ورود همسایهٔ جدیدی به نام آرتوش، زندگی درونی کلارا دستخوش تغییر می‌شود.

تم‌ها و سبک نوشتاری

پیرزاد در این رمان، به شیوه‌ای ظریف و در عین حال عمیق، به کاوش در مهم‌ترین مسائل زنان طبقهٔ متوسط می‌پردازد:

بحران هویت: رمان به سؤالی اساسی می‌پردازد: آیا زن تنها یک همسر و مادر است؟ و هویت فردی او کجای این تعریف قرار می‌گیرد؟

تنهایی و دلزدگی: کلارا با وجود خانواده و زندگی نسبتاً مرفه، از یکنواختی و فقدان هیجان درونی رنج می‌برد.

سبک نوشتار: نثر پیرزاد، آرام، دقیق و پر از جزئیات دلنشین از زندگی روزمره و محیط است. او با استفاده از توصیفات حسی، فضای گرم و خاص آبادان را در آن دوران زنده می‌کند.

چرا خرید کتاب چراغ ها را من خاموش می کنم؟

این رمان یک اثر کلیدی برای درک ادبیات زنانهٔ معاصر ایران است. اگر به دنبال رمانی با عمق روان‌شناختی بالا، ساختار ظریف و روایتی آرام و در عین حال تکان‌دهنده از زندگی پنهان زنان هستید، خرید کتاب چراغ ها را من خاموش می کنم شدیداً توصیه می‌شود. این اثر، دریچه‌ای به درونیات و آرزوهای مهارشدهٔ یک زن در جامعه است.

جوایز:

برنده‌ی جایزه‌ی بیستمین دوره‌ی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان بهترین رمان

1381

برنده‌ی لوح تقدیر نخستین دوره‌ی جایزه‌ی ادبی یلدا

1381

برنده‌ی جایزه‌ی مهرگان ادب به‌عنوان بهترین رمان

1381

برنده‌ی دومین دوره‌ی جایزه‌ی بنیاد هوشنگ گلشیری به‌عنوان بهترین رمان

1381