منظره ی دریایی (نمایش نامه)

نمایشنامه‌ی “منظره‌ی دریایی” اثر ادوارد آلبی در سال ۱۹۷۵ منتشر شد و همان سال جایزه‌ی پولیتزر را در بخش نمایشنامه دریافت کرد. این اثر یکی از نمایشنامه‌های فلسفی و نمادین آلبی است که در آن از عناصر واقع‌گرایانه و فراواقع‌گرایانه به‌شکلی درخشان استفاده شده است.

داستان نمایشنامه درباره‌ی زوجی مسن به نام نانسی و چارلی است که در ساحل اقیانوس مشغول گفتگو درباره‌ی گذشته و آینده‌ی خود هستند. بحث‌های آن‌ها پیرامون پیری، مرگ، خستگی از زندگی، و تمایل به ماجراجویی و تغییر می‌چرخد. اما نقطه‌ی عطف نمایش، ورود دو موجود خزنده‌ی عظیم‌الجثه به نام‌های لسلیا و سارا است که انسان‌واره هستند و از اعماق دریا به خشکی آمده‌اند. این دو خزنده نماد سیر تکاملی بشر هستند و تعامل میان این دو گونه (انسان و خزنده) به مسائل عمیقی درباره‌ی پیشرفت، ترس از تغییر، و ماهیت زندگی انسانی می‌پردازد.

نمایشنامه با طنزی ظریف و لایه‌های فلسفی، خواننده یا تماشاگر را به تفکر درباره‌ی جایگاه انسان در طبیعت، مفهوم تکامل، و انتخاب بین سکون و تغییر وامی‌دارد. منظره‌ی دریایی یکی از آثار مهم آلبی است که، مانند سایر نمایشنامه‌های او، نقدهای اجتماعی و روان‌شناختی عمیقی را در قالب مکالمات ساده و موقعیت‌های سوررئال ارائه می‌دهد.