تعقیب هومر

نام راوی را نمی دانیم اما می دانیم که از دست کسانی فراری است؛ شکارچیان بدذاتی که از آن ها هم چیز زیادی نمی دانیم لابه لای این تعقیب و گریز راوی مشوش داستان از شگردهای گریزش نیز حرف می زند نکاتی شاید انتزاعی و شاید هم کاربردی؛ از سرعت از استتار میان توده مردم از امساک در خوردن و آشامیدن و استراحت حین گریز از ریاضیات و بی فایدگی اش از اغراض نسبتا گنگ شکارچیان به مرور اما از خلال همین کلی گویی های مغشوش راوی در گریز از دل نقاشی های بی صورت مکس نویمن و طبالی های آزاد موسیقی سیلوستر میکلوس داستانی مهیج نیز زاده می شود. کم کم آن چهره های مخدوش در ذهن خواننده معنا می یابند و کمی دیرتر میتوان حتی دلیلی برای این گریز انتزاعی یافت.