فونتامارا

فونتامارا رمانی از اینیاتسیو سیلونه، نویسنده و فعال سیاسی ایتالیایی، است. این رمان که نخستین بار در سال ۱۹۳۳ منتشر شد، اثری اجتماعی و سیاسی محسوب می‌شود و یکی از مهم‌ترین آثار ادبیات ضد فاشیستی ایتالیاست.

خلاصه‌ی داستان

فونتامارا داستان دهکده‌ای خیالی در جنوب ایتالیا است که در آن دهقانان فقیر و زحمت‌کش (که نویسنده آن‌ها را "بینوایان" می‌نامد) در برابر ستم و استثمار اربابان و حاکمان فاشیست قرار دارند. این دهقانان درگیر نابرابری و بی‌عدالتی اجتماعی‌اند و تلاش آن‌ها برای بهبود وضعیتشان با سرکوب شدید روبه‌رو می‌شود. رمان با روایت زندگی این مردم و ناآگاهی سیاسی‌شان، چگونگی سوءاستفاده‌ی قدرت از ناآگاهی توده‌ها را به تصویر می‌کشد.

فونتامارا به نوعی نماد تمام روستاهای فقیر ایتالیا در دوره‌ی حکومت موسولینی است و سیلونه از خلال داستان، نقدی تند به فاشیسم و سرکوب‌های حکومت ارائه می‌دهد. سبک روایی کتاب، واقع‌گرایانه و تلخ است و به شکلی استعاری، چگونگی شکل‌گیری آگاهی طبقاتی و مبارزه‌ی مردم برای آزادی را نشان می‌دهد.

بیوگرافی نویسنده

اینیاتسیو سیلونه (۱۹۰۰–۱۹۷۸) نویسنده، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی ایتالیایی بود. او در جوانی به حزب کمونیست ایتالیا پیوست اما پس از مدتی به دلیل اختلاف نظر با سیاست‌های استالینیستی از آن جدا شد. او بیشتر عمر خود را در تبعید گذراند و به عنوان منتقد فاشیسم و نظام‌های توتالیتر شناخته می‌شود. آثارش، به‌ویژه فونتامارا، نان و شراب و یک مشت تمشک، همگی نقدی بر ظلم و فساد سیاسی هستند. سیلونه بیشتر در سوئیس زندگی کرد و در آثارش همیشه به مشکلات فرودستان و آرمان‌های عدالت اجتماعی می‌پرداخت.