گفت وگو با یازده نویسنده زن

نوشته‌ی جمعی از نویسندگان است که به کوشش مهشید نونهالی به فارسی ترجمه شده است. زنان در تاریخ ادبیات جهان حضوری پُررنگ و پُرثمر داشته‌اند. نوشتن و خواندن درباره‌ی قصه‌نویسان، نمایشنامه‌نویسان و جستارنویسان زن و گفت‌ و گو کردن با آن‌ها جذاب و راهی برای کشف و نفوذ کردن به هزارتوی پیچیده‌ی ذهن‌ آن‌هاست. یکی از روش‌های شناخت جهان داستانی و فکری بانوان اهل قلم، مطالعه‌ی گفت‌ و‌ گوهایی است که از آن‌ها در روزنامه‌ها و مجلات منتشر شده‌ است. کتاب گفت و گو با یازده نویسنده‌ زن متشکل از گفت‌و‌گوهای دبیران مجله‌ی پاریس ریویو با تونی موریسون، ناتالی ساروت، سیمون دوبووار، مارگارت اتوود، سوزان زُنتاگ، دوریس لسینگ، لیلیان هلمن، نادین گوردیمر، فرانسوا ساگان، جویس کارول اوتس و ایزابل آلنده است.

هر یک از این یازده نفر در نویسندگی جایگاه قابل‌توجهی را به خود اختصاص دادند. برای مثال تونی موریسون، یازده رمان، دو نمایشنامه، یک اپرا و دو کتاب کودک نوشته و جایزه‌ی ادبی نوبل را در سال 1993 کسب کرده است. ناتالی ساروت در کنار آلن رب‌گریه از نظریه‌پردازان مکتب رمان نو به شمار می‌رود. او کتاب مهم «عصر بدگمانی» را نگاشته است. سیمون دوبووار نویسنده، فیلسوف، اگزیستانسیالیست و فمینیست، کتاب‌های «جنس دوم»، «همه می‌میرند» و «زن وانهاده» را نوشته است. ایزابل آلنده خواهر‌زاده‌ی سالوادور آلنده، رئیس‌جمهور سابق شیلی، یکی از مهم‌ترین نویسندگان و روزنامه‌نویسان آمریکای لاتین، رمان «خانه‌ی ارواح» را خلق کرده است.‌

هر یک از مصاحبه‌گران به حوزه‌های نویسندگی مصاحبه‌شوندگان اشراف دارند و با مطرح کردن سؤالات جذاب و بجا از مشکلات نویسندگی، نویسندگان موردعلاقه‌، چالش فرزند‌پروری، همسر‌داری، خانه‌داری، کسب درآمد، حضور در جامعه، معضلات فرهنگی، ارتباط با ناشر، سوژه‌یابی و تدریس آن‌ها در دانشگاه، تصویری روشن و دقیق به دست داده‌اند.