برای عشق به میهن
برای عشق به میهن اثر مائوریتسیو ویرولی، به بررسی عمیق مفهوم ملیگرایی و تأثیر آن بر سیاست جهانی میپردازد. ویرولی در این کتاب نشان میدهد که چگونه عشق به میهن میتواند به یک نیروی قدرتمند برای وحدت یا حتی به ابزاری برای ایجاد تنشهای اجتماعی و سیاسی تبدیل شود. این اثر، که یکی از بهترین کتابهای سیاسی است، تحلیلی بینظیر از ملیگرایی و رابطه آن با هویت سیاسی ملتها ارائه میدهد و خوانندگان را به تفکر درباره ابعاد مختلف ملیگرایی در دنیای معاصر دعوت میکند.
مائوریتسیو ویرولی
مائوریتسیو ویرولی، متولد 1972 در ایتالیا، مقالهنویس و استاد برجستۀ علوم سیاسی در دانشگاه پرینستون، و استاد ارتباطات سیاسی دانشگاه لوگانو، واقع در سوئیس، است. او مدرک فلسفهاش را از دانشگاه بولونیا و دکترای علوم سیاسی و اجتماعی خود را از دانشگاه اروپایی فلورانس دریافت کرده است.
نظریۀ سیاسی، تاریخ اندیشۀ سیاسی و جمهوریگرایی کلاسیک از حوزرههای اصلی پژوهشهای او هستند و تاکنون کتابها و مقالات بسیاری دربارۀ رابطۀ دین و سیاست، میهن پرستی، مشروطیت، ارتباطات سیاسی ، شهروندی و آموزش مدنی منتشر کرده است. او همچنین در آثار خود به بررسی آرای اندیشمندانی چون نیکولو ماکیاولی و ژان ژاک روسو پرداخته است.
از میان آثار این اندیشمند و نظریهپرداز ایتالیایی میتوان به چگونه ماکیاولی بخوانیم و چگونه یک رهبر انتخاب کنیم و ایدۀ جمهوری اشاره کرد. از این نویسنده در نشر بیدگل کتاب برای عشق به میهن با ترجمۀ مهدی نصرالهزاده منتشر شده است.
مهدی نصرالهزاده
مهدی نصرالهزاده در سال ۱۳۵۴ در تهران متولد شد. او کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه هنر تهران اخذ کرده است. او علاوه بر سابقۀ تدریس در دانشگاه، تاکنون کتابهای متعددی در حوزۀ تئاتر، سینما، هنر و رشتههای دیگر علوم انسانی ترجمه کرده است. کتاب تاریخهای تئاتر به ترجمۀ نصرالهزاده کاندید کتاب سال 1395 شد. ازجمله آثار دیگر او میتوان به ذهن و بازار، سینهفیلیا و تاریخ، راهبردهای نمایشنامهنویسی جدید، جهان چگونه مدرن شد؟ و... اشاره کرد.
| برای عشق به میهن جستاری است بلند در ستایش وطنپرستی جمهوریخواهانه. نویسندۀ کتاب، مائوریتسیو ویرولی، که خود از اساتید بنام علم سیاست در دانشگاههای آمریکاست، با تمرکز بر زبانِ این نوع وطنپرستی و بررسی تطور تاریخی آن در کشورها و نزد اندیشمندان مختلف، ملیگرایی و وطنپرستی را، بهعنوان دو قدرتمندترین نیرویی که به تاریخ جهانی شکل بخشیدهاند، از هم متمایز میسازد. دفاع نویسنده از وطنپرستی جمهوریخواهانه دفاع از یک زبان و سنت خاص است، زبان و سنتی که از گذشته تا امروز خودش را بیش از همه به آرمان آزادی و خیر مشترکِ مردمان و نهادهای سیاسی و فضایل اخلاقی پشتیبانِ آن، که همگی در قالب «جمهوری» تجسم یافته، متعهد میداند؛ این در حالی است که زبان ملیگرایی در اصل خیلی دیرتر در اروپا برای دفاع از خلوص معنوی و همگونی فرهنگی، زبانی و قومیِ ملل ساخته شد، همگونی و خلوصی که تحقق آن به نظام سیاسی جمهوری بسته نبوده، چه بسا از طرقی غیر از جمهوری دستیابتر هم باشد.
| در این کتاب، عشق به میهن، یا حبّ وطن، مرادف است با عشق به آزادی و کرامت انسانی در برابر آن روحیۀ ملیگرایانهای که دوستدار افتخار، عظمت، برتریطلبی و کشورگشایی است و مستعد استقرار و تحکیم خودکامگی در جلوههای مختلف آن. در جهانی که بین گرایشهای قطبیِ جهانشهرگرایی و بومیگرایی دوشقه شده، دفاع سیاسی-اخلاقی از وطنپرستیِ جمهوریخواهانه دفاعی خاص از ارزشهایی عام و جهانشمول بوده و، بدین عنوان، شایستۀ اعتنا و احترام است.