جان های بیمار ذهن های سرحال
چگونه ویلیام جیمز میتواند زندگی شما را نجات دهد
Sick Souls, Healthy Minds: How William James Can Save Your Life
جان کاگ
جان کاگ، نویسنده و پژوهشگر آمریکایی و استاد فلسفه در دانشگاه ماساچوست است. حوزۀ اصلی مطالعاتی او بیشتر فلسفۀ آمریکایی، فلسفۀ ذهن و زیباییشناسی است. این استاد جوان فلسفه تاکنون کتابهای بسیاری منتشر کرده است. از این میان میتوان به فلسفۀ آمریکایی: یک داستان عاشقانه (2016)، کوهنوردی با نیچه (2018) و اندیشیدن از راه تخیل (2014) اشاره کرد. جدیدترین و شناختهشدهترین اثر او جانهای بیمار، ذهنهای سرحال (2020) است که نام نویسندهاش را بر سر زبانها انداخت. کاگ در این کتاب سراغ هنری جیمز، پدر فلسفۀ آمریکایی میرود و اینکه چگونه پراگماتیسم جیمز در نهایت روی بحران بیمعنایی دست میگذارد و میتواند برای جانهای بیمار نجاتبخش باشد. این کتاب با ترجمۀ مهدی نصرالهزاده در نشر بیدگل منتشر شده است.
مهدی نصرالهزاده
مهدی نصرالهزاده در سال ۱۳۵۴ در تهران متولد شد. او کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه هنر تهران اخذ کرده است. او علاوه بر سابقۀ تدریس در دانشگاه، تاکنون کتابهای متعددی در حوزۀ تئاتر، سینما، هنر و رشتههای دیگر علوم انسانی ترجمه کرده است. کتاب تاریخهای تئاتر به ترجمۀ نصرالهزاده کاندید کتاب سال 1395 شد. ازجمله آثار دیگر او میتوان به ذهن و بازار، سینهفیلیا و تاریخ، راهبردهای نمایشنامهنویسی جدید، جهان چگونه مدرن شد؟ و... اشاره کرد.
| در سال 1895، ویلیام جیمز، پدر فلسفۀ آمریکایی، نطقی ایراد کرد با عنوان «آیا زندگی ارزش زیستن دارد؟» این برای جیمزی که در روزگار جوانی، طی بحرانی وجودی، به خودکشی اندیشیده بود صرفا پرسشی نظری نبود. در واقع، همانگونه که جان کاگ مینویسد، «کل فلسفۀ ویلیام جیمز، از آغاز تا پایان، حول محور نجات یک زندگی، زندگی خودش، چرخیده است» و درست به همین دلیل شاید بتواند زندگی شما را نیز نجات دهد.
| جانهای بیمار، ذهنهای سرحال مقدمهای است گیرا، و البته شخصی، بر حیات و اندیشۀ ویلیام جیمز که نشان میدهد چرا بنیانگذار پراگماتیسم و روانشناسی تجربی هنوز میتواند چنین ژرف و مستقیم با همۀ آنان که سخت در تلاشاند زندگیای را سزاوار زیستن سازند، از جمله خود نویسنده، سخن بگوید. کاگ از این میگوید که چگونه تجارب جیمز به عنوان فردی «جاننژند» او را بر آن داشت که آرمانی با عنوان «آسودهجانی» را تشریح کند – آسودهجانی بهعنوان رویکردی در قبال زندگی که پویا و گشوده و امیدوار است اما در عینحال در خصوص مخاطرات آن واقعبین نیز هست. در واقع همۀ پراگماتیسم جیمز، بهعنوان فلسفهای مبتنی بر این ایده که دربارۀ حقیقت باید بر حسب پیامدهای عملیای که برای زندگی ما دارد قضاوت کرد، پاسخی است به، و نوشدارویی است برای بحرانهای معنا که بیم آن میرود روزی بر سر بسیاری از ما بریزند و زندگیمان را تباه سازند.