مرگ فروشنده

"مرگ فروشنده" (Death of a Salesman) نمایشنامه‌ای مشهور از آرتور میلر است که داستان ویلی لومان، یک فروشنده میانسال و شکست‌خورده را روایت می‌کند که تلاش می‌کند خود را در دنیای بی‌رحم و رقابتی آمریکای دهه 1940 پیدا کند. ویلی در تلاش است تا به موفقیت‌های مالی دست یابد و آرزوهای بزرگ خود را برای آینده‌اش و خانواده‌اش محقق کند، اما در این مسیر با واقعیت‌های سخت زندگی روبه‌رو می‌شود.

آرتور میلر در سال 1949 با نمایش‌نامه‌ی «مرگ فروشنده» جایزه‌ی پولیتزر را از آن خود کرده. نمایش‌نامه فاجعه‌ی زندگی مردی است که به گفته‌ی نویسنده «بر نیروهای زندگی نظارت و اختیاری ندارد.» داستان تأملی بر زندگی انسان‌هایی است که تنها وقتی مطرح هستند که سود می‌رسانند و سپس در خلا رها می‌شوند.

این نمایشنامه یک تراژدی است، زیرا به وضوح نشان می‌دهد که تلاش‌های ویلی برای رسیدن به موفقیت و هویت شخصی با شکست و نابودی روبه‌رو می‌شود. تراژدی یعنی چه؟ در اینجا، تراژدی به معنای داستانی است که در آن شخصیت اصلی در تلاش برای دستیابی به اهداف خود با مشکلات و محدودیت‌های غیرقابل غلبه مواجه می‌شود و در نهایت به ناکامی و سقوط می‌انجامد. "مرگ فروشنده" به نوعی نماد بحران‌های روانی و اجتماعی است که بسیاری از افراد در جست‌وجوی رویاهای خود با آن روبه‌رو هستند.