شنیده ام خانه ها را رنگ می کنی

«شنیده‌ام خانه‌ها را رنگ می‌کنی» که تصویری واقعی از دنیای مافیای دهه‌ی شصت و هفتاد میلادی به ما نشان می‌دهد، روایتِ فرانک شیرِن ملقب‌به «مرد ایرلندی» از گذشته‌ی خود است که چطور از رانندگیِ کامیون در فیلادلفیا از دنیای مافیا سردرآورد، چگونه پله‌پله در آن ترقی کرد و درنهایت چه نقشی در ناپدیدشدنِ جیمی هافا ــ ریٔیس اتحادیه‌ی کارگری کامیون‌داران ــ در سال ۱۹۷۵ داشت. این کتاب یک مستندنگاری در سبک زندگی‌نامه است که توسط چارلز برنت ــ دادستانِ پیشین، بازپرس و وکیل‌مدافعِ سابق ــ براساس مصاحبه‌هایی طولانی با مرد ایرلندی نوشته شده است.
مارتین اسکورسیزی فیلم «مرد ایرلندی» را بر‌اساس این کتاب ساخته است.
 در این کتاب می‌خوانیم:
قبلاً فیلم «در بارانداز» را دیده بودم و خیال می‌کردم لااقل به باحالیِ مارلون براندو در آن فیلم‌ام. به راس گفتم می‌خواهم وارد کارهای اتحادیه شوم. توی کافه‌ای در جنوب فیلی نشسته بودیم. هماهنگ کرده بود جیمی هافا از دیترویت تماس بگیرد. او تماس گرفت و راسل گوشی را به من داد. اولین چیزی‌که جیمی به من گفت، این بود: «شنیده‌م خونه‌ها رو رنگ می‌کنی!» منظور از «رنگ» همان خونی بود که وقتی به کسی شلیک می‌کردی روی دیوار یا زمین می‌پاشید. جواب دادم: «حتی نجاری هم می‌کنم.» این جمله‌ای بود برای اشاره به تابوت؛ و این‌که جنازه را هم خودت ناپدید می‌کردی.