ماهی ها نگاهم می کنند

ژآن دوبوآ تحت تاثیر نویسنده های بزرگ آمریکایی چون جان فانته کورمک کارتی فیلیپ راث چارلز،بوکفسکی،جیم هریسون و به ویژه جان آپدایک است تقریبا همه آثار او با نثری ساده و طنزی گزنده به زندگی شخصیت تنهایی مثل خود نویسنده می پردازند.اما این تنهایی فرقی اساسی با زندگی گوشه گیرانه و پر رمز و راز خود دوبوآ دارد.تنهایی شخصیت های اصلی او؛تنهایی پر هیاهویی است که هر لحظه اش آبستن حوادثی ابزورد،خنده دار و گاهی ناگوار است.در واقع شخصیت های رمان های دوبوآ آدم های ساده و عزلت جویی هستند که زندگی راحت شان نمیگذارد و عملا نمی توانند تنهایی خود خواسته شان را به راحتی تجربه کنند. چشم هام را که باز کردم،مرد ناپدید شده بود.نمی دانستم کی بود،یا چرا این طور بهم حمله کرده بود.لب هام باد کرده بود از دماغم خون می آمد و درد شدیدی همه جای بدنم میپیچید.هیچ وقت این طور کتکم نزده بودند.ولو شدم روی تخت و همه چراغ ها را خاموش کردم.از ترس برگشتن آن دیوانه شب خوابم نبرد.