خیابان کاتالین

خیابان کاتالین، اثر ماگدا سابو، نخستین بار در سال 1969 در مجارستان منتشر شد و در سال 2017 با ترجمۀ لن ریکس به دست انتشارات نیویورک ریویو بوکس (nyrb) به زبان انگلیسی منتشر شد. این کتاب در سال 2007 برندۀ جایزۀ «سه‌وِن» بهترین رمان اروپایی شد و در سال 2018 برنده «جایزه ترجمه پن» شد.

|      ماگدا سابو در خیابان کاتالین روابط انسانی را در تصویری بزرگ روایت می‌کند و سرنوشت سه خانواده را، که زمانی در خیابان کاتالین در شهر بوداپست همسایه‌های دیواربه‌دیوار هم بودند، در طول سه دهۀ متلاطم تاریخی به تصویر می‌کشد. (نیویورک تایمز)

|      ماهیت گمراه‌کنندۀ زمان همراه با خطاها و گسست‌ها و سکوت‌ها مضمون مسلط رمان است که در دو بخش «جاها» و «آنات و برش‌هایی از اتفاقات» به قلم درآمده است. (آیریش‌تایمز)

|      رمان سابو عمیقا در معنای وطن یا زندگی در وطن غور می‌کند، در جهانی که این مفهوم در آن فرو می‌پاشد و به ویرانۀ خود بدل می‌شود. (اندرو مارتینو)

«...برای اولین بار پی بردم که مردگان نمرده‌اند بلکه به شکلی به زندگی فناناپذیر خود در این دنیا ادامه می‌دهند...»
در بوداپست پیش از جنگ سه خانواده در کنار هم در خیابان زیبای کاتالین زندگی می‌کنند و زندگی‌شان کاملاً در هم تنیده است. در بازی چهار بچهٔ آن‌ها با هم، بالینت، پسر خوش‌آتیهٔ سرگرد، همیشه ایرین اِلِکش، دختر وظیفه‌شناس مدیر مدرسه را یار می‌گیرد و نه خواهرش، بلانکای سربه‌هوا یا هنریت هلد دختر دندان‌پزشک کلیمی را.
زندگی آن‌ها در ۱۹۴۴ در پی اشغال کشور توسط آلمانی‌ها از هم می‌پاشد و تنها خانوادهٔ اِلِکش از آسیب در امان می‌ماند. در فضای پس از جنگ آن‌ها می‌کوشند با تحولات سیاسی، دردهای عاطفی و بار گناه تبعید خانوادهٔ هلد و کشته شدن هنریت نوجوان کنار بیایند. ولی هنریت به زندگی‌اش در عالم دیگر ادامه می‌دهد و در لحظات حساسی پیدایش می‌شود تا شاهد خاموش سیطرهٔ ناگزیر گذشته باشد.
جنگ چه بلایی بر سر خیابان کاتالین آورد؟ و ساکنانش که هر یک به گوشه‌ای پرتاب شدند چه سرنوشتی پیدا کردند؟ و چرا خاطرات نوستالژیک آن برای همیشه با آن‌ها خواهد بود؟

برندهٔ جایزهٔ سیون ۲۰۰۷ برای بهترین رمان اروپایی
برندهٔ جایزهٔ پن ۲۰۱۸ آمریکا