چشم

مصصم شدم که اسموروف واقعی را کشف کنم. تا آن جای کار پی برده بودم که شخصیتی چند بعدی دارد. در واقع نسبت به محیط رنگ عوض می کرد و گاهی سیمایی سرد و بی روح و گاه چهرا ه ای متفاوت و پرحرارت از خود بروز می داد. کم کم داشت از این بازی خوشم می آمد. شخصا اسموروف را به دور از هرگونه شور و احساسی نظاره می کردم. پیشداوری اولیه که عملا به سود او بود‏، حالا به کنجکاوی صرف تبدیل شده بود. با این حال من هیجانی را تجربه می کردم که برایم تازگی داشت. برگرفته از متن کتاب