انجمن شاعران مرده

رمان انجمن شاعران مرده اثر ان.اچ.کلاین.بام و بر اساس فیلمنامه‌ی تام شولمن نوشته شده است. داستان رمان درباره‌ی تغییر است. معلمی وارد یک دبیرستان با نظامی خشک و متعصب می‌شود و با مفاهیمی تازه و متفاوت از قوانین سنتی شاگردانش را به چالش می‌کشد. او یادآور مرگ می‌شود، یادآور از دست رفتن زمان و مدام در گوش مخاطبان خود زمزمه می‌کند که: دم را غنیمت بشمارید… جامعه‌ی متعصب هیچ‌گاه این باورها را تاب نمی‌آورد و به دنبال حذف این افکار می‌شود. معلم اخراج می‌شود اما شمعی را در دل شاگردانش روشن کرده که ادامه‌ی راه او خواهند بود، ادامه‌ی عصیان بر قواعد کهنه‌ی مرسوم که مثل سقف کوتاه، انسان‌های بلندپرواز را می‌آزارد…

شعری از ویتمن براتون نقل می‌کنم:

«آه ای خدا! ای هستی!
داد از این پرسش‌های تکراری،
داد از زنجیره‌ی بی‌پایان بی‌ایمانی،
داد از سرزمین‌های آکنده از حماقت و نادانی،
در این میان بگو، چیست مایه‌ی امید و دل‌خوشی،
ای خدا، ای هستی؟
ندا آمد؛
به این خاطر
که تو این‌جایی
که زندگی هست و یگانگی
که این نمایش در جریان است با قدرت و برتری،
شاید که تو
شعر خویش را بنگاری…»
کیتینگ لحظه‌ای ساکت شد. کلاس در سکوت فرو رفته بود و همه در ذهن‌شان داشتند پیام شعر را هضم می‌کردند.