نگاه خیره منتقد

درباره کتاب:

در عنوان فرعی کتاب آمده است «هشت تک نگاری ادبی». مسئله ی اصلی این کتاب شکلی از مقاله نویسی است که به تک نگاری مشهور است، و در واقع آن چه این هشت مقاله را در یک کتاب گرد هم آورده همین خصلت مشترک شان است: این که این مقالات مجموعه ای از تک نگاری ها را شکل می دهند. طبق ادعای مترجم در مقدمه ی کتاب، تک نگاری آن نوعی از نقد ادبی است که به متن نزدیک نمی شود و خود را به متن ادبی محدود نمی کند، بلکه متن را به عنوان سکوی پرتابی برای پرورش ایده ای جدید در فرم مقاله به کار می بندد. در هر تک نگاری موضوع یک نویسنده است نه یک کتاب مشخص یا مثلاً یک شعر یا یک داستان کوتاه. در هر تک نگاری کل جهان فکری یک نویسنده موضوع بحث است، و به بهانه ی یکی دو کتابش نگاه کلی نویسنده به جهان پیرامون، در واقع همان جهان بینی او، به بحث گذاشته می شود. تک نگاری رنگ و بویی تماماً فلسفی دارد و عمدتاً استوار است بر آثار نظریه پردازان در حوزه های مختلف علوم انسانی.

هشت مقاله ی این کتاب در باب هشت نویسنده ی مهم صد و پنجاه سال اخیر است، که هر کدام به قلم منتقدی برجسته نوشته شده و در نوع خود مقاله ی قابل توجهی است. هانس کونگ، داستایفسکی را از منظری الهیاتی و با تکیه بر رویکرد او به دین می خواند، چسترتن رابطه ی دیکنز با امریکا را از خلال رمان «مارتین چوزلویت» می شکافد، رابطه ی تاریخ و خاطره مضمون اصلی مقاله ی ان لی داک درباره ی ویلیام فاکنر است و… این کتاب حاوی نمونه هایی موفق و ماندگار از نقد ادبی مدرن است، و هر مقاله اش آزمونی جذاب و قابل دفاع در ساحت نقادی به شمار می رود.