نشانه ای برای رهایی

والتر بنیامین یکی از بزرگ‌ترین ناقدان هنری سده‌ی بیستم بود، این گفته‌ی هانـا آرنت است. تئـودور آدورنـو کـار بنیـامین را چنیـن ستود: «راز روش نبوغ‌آمیز او کشف ناسـازگاری‌ها بود. او در دل هـر متن عنـاصر ناهم‌خوان با یکدیـگر را می‌یـافت.» برتـولت برشت مـرگ او را بـزرگ‌تـرین ضایعه‌ی جبران‌ناپذیری دانست که نازیسم بر پیکر فرهنگ آلمان وارد کرد. ارنست بلوخ او را فیلسوف بی‌همتای روزگار ما خواند و هربرت مارکوزه نوشت بدون توجه به آثار او نمی‌توان بحران فکری روزگار معاصر را شناخت.

در این کتاب شش مقاله از مهم‌ترین آثار بنیامین درباره‌ی مارسل پروست، فـرانتـس کـافـکا، نیـکلای لسکوف، فئـودور داستـایـفسکی، جنـبش سوررئالیست‌ها و وضعیت هنـر در دوران بازتولید‌پذیری ماشینی آن ترجمه شده‌اند.