وقتی بزرگ بودیم

درباره کتاب:

رمان وقتی بزرگ بودیم روایتگر بخشی از زندگی ربکا داویچ، مادربزرگ پنجاه و سه ساله‌ای است که ناگهان درمی‌یابد «آدم دیگری شده است.» ربکا که در جوانی دانشجوی مستعد رشته تاریخ بوده است، پس از ازدواج، تحصیلات دانشگاهی و دل‌مشغولیت‌های جوانی را رها می‌کند تا در کنار مردی که بیش از یک دهه از او بزرگ‌تر است و از همسر سابق خود سه دختر دارد، به سعادت و خوشبختی دست یابد. این رمان با ورود به حیطه‌ی روان‌شناسی اجتماعی و فردی تصویری واضح و شفاف از دل‌مشغولیت‌ها و ذهنیات فردی را ارائه می‌کند که در سراشیبی عمر بار دیگر برای دستیابی به آمال و آرزوهای خود دست به تلاشی بیهوده می‌زند و اگرچه در این راه شکست می‌خورد اما موفق می‌شود فردیت واقعی خود را شکل دهد... ...

 

 

شکی نبود که ویل بالاخره متوجه می‌شد. همکلاسی‌اش به او گفته بود که ربکا را در مرکز شهر ماکادم «با‌ یک ‌یارویی» دیده است. ربکا گفته بود: «آه، پناه بر خدا. جو داویچ است. سی‌و‌سه سالش است. ما فقط با هم دوست هستیم.» بعد متوجه شده بود که چگونه منتظر هر فرصتی است که نام جو را بر زبان بیاورد...