نقشه استراتژی: تبدیل داراییهای نامشهود به پیامدهای مشهود
برنامهریزی استراتژیک و داشتن نگاهی استراتژیک در پیشبرد اهداف سازمان از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. سازمانها در اتخاذ رویکرد استراتژیک با دو چالش اساسی مواجه هستند: اول، تدوین استراتژیهای سازمان و دوم، تحقق و ارزیابی اهداف و برنامه تدوین شده. رویکرد کارت امتیازی متوازن با هدف پاسخگویی به این چالشها توسط رابرت کاپلان و دیوید نورتون در سال 1996 ارایه شد. در آن کتاب، کارت امتیازی متوازن به عنوان یک سیستم اندازهگیری عملکرد معرفی شد و تا حدودی نیز در مورد عملیاتی کردن استراتژی در چارچوب کارت امتیازی متوازن بحث شد. آموزش کارت امتیازی به عنوان یک سیستم اندازهگیری عملکرد، راهی برای عملیاتی کردن استراتژی و نیز روشی برای تحلیل نقاط قوت و ضعف سازمانها از سال 1376 وارد دروس برنامهریزی استراتژیک در دانشگاه صنعتی شریف شد. با توجه به استقبالی که سازمانها، به خصوص در آمریکا، از چارچوب مزبور نمودند، نویسندگان آن به توسعه ایدههای مطرح شده در کتاب پرداختند و دو کتاب دیگر به رشته تحریر درآوردند. هدف آنها این بود که نه تنها راهحلی برای مسئله¬ی اندازهگیری جامع عملکرد سازمانها ارایه دهند، بلکه تبدیل برنامههای استراتژی به برنامههای عملیاتی و مدیریت برنامههای عملیاتی و کنترل پیشرفت آن در جهت پیادهسازی استراتژی را راهگشایی کنند.