نان آور (رمان های سه گانه دختران کابلی 1)

کتاب «نان آور»، نخستین رمان از رمان‌های سه‌گانه‌ی «دختران کابلی» است.

مرد، میان او و نور خورشید ایستاد. پروانه قبل از دیدن او، سایه‌اش را حس کرده بود. سرش را برگرداند و بر سر آن مرد دستار سیاه مخصوص افراد طالبان را دید. تفنگی روی عرض سینه‌اش قرار داشت؛ به همان ترتیبی که کیف رودوشی پدرش روی سینه‌اش قرار می‌گرفت.

سرباز طالبان همچنان به او نگاه می‌کرد. بعد دستش را توی جلیقه‌اش برد و در حالی که نگاهش به پروانه بود، چیزی را از جیب جلیقه‌اش بیرون کشید.

پروانه می‌خواست چشم‌هایش را ببندد و منتظر شلیک او باشد که دید او نامه‌ای را از جیبش بیرون آورده است.

او روی پتو، کنار پروانه، نشست.

گفت: «این را بخوان!»

این رمان زندگی مردم افغان در زمانی است که طالبان، یک گروه مذهبی افراطی، آن را اداره می‌کند.

دِبورا اِلیس در اردوگاه‌های پناهندگان افغانی به سر برده و داستان‌های فراوانی همچون قصه‌ی زندگی پروانه را شنیده است. او تمامی حقوق این کتاب را به انجمن «زنان برای زنان» در افغانستان هدیه کرده است که زندگی خود را وقف آموزش دختران افغانی در اردوگاه‌های پناهندگان در پاکستان کرده‌اند.

«سفر پروانه» و «شهر گِلی» دو رمان دیگر این سه‎گانه هستند.