جای خالی جنگ

«جای خالی جنگ» (1993) که یکی از بهترین آثار  دیوید هر محسوب می‌شود و بخش سوم سه گانه است به مسائل دولت و احزاب می‌پردازد. دو حزب اصلی در بریتانیا یعنی حزب کارگر و حزب محافظه‌کار خودشان را برای انتخابات آماده می‌کنند و ما داستان رهبر حزب کارگر یعنی جورج جونز را دنبال می‌کنیم.

رهبری که نتوانسته حزب را پیروز کند و به نوعی این دوره از انتخابات آخرین دوره‌ای است که او فرصت دارد با رهبری‌اش حزب را به دولت برساند. این نمایش به شیوه‌ برخوردهای حزبی با رهبر حزب می‌پردازد و تمام مسائل مربوط به جریان انتخابات را بررسی می‌کند. در نهایت چیزی که مهم می‌نمایند نه نتیجه‌ انتخابات (که شکست دوباره‌ حزب کارگر است) بلکه روندی است که باعث این شکست تراژیک می‌شود؛ شکستی که از حکم باختی گروهی، به تراژدی‌ شخصی برای جورج جونز تبدیل می‌شود.