بعد از تاریکی

تنهایی آدمی موضوعی محوری در آثار موراکامی است و در داستان «بعد از تاریکی» هم بار دیگر به این مفهوم می‌پردازد. موراکامی در داستان «بعد از تاریکی» مخاطب را به گردشی شبانه در شهر توکیو می‌برد و فضای سردی را روایت می‌کند که شخصیت اصلی آن دختری است که تمام زندگی‌اش را صرف درس خواندن کرده تا سایر ضعف‌هایش را بپوشاند.

در توضیح این کتاب آمده است: «بعد از تاریكی رمان نه چندان بلندی است كه زندگی شبانه توكیو را در عصر تسلط تكنولوژی دیجیتال و غرق شدن شهری در میان چراغ‌های نئون روایت می‌كند و روان آدم‌هایی سرگشته و مبهوت را كه در چنبره چنین فضا و مكانی اسیرند می‌كاود.»

هاروکی موراکامی، زادة 1949 کیوتو، نویسندة ژاپنی، نوشتن را از سی‌و‌سه سالگی آغاز کرده و آثار منتشر شدة او تا به امروز به بیشتر زبان‌ها از جمله فارسی ترجمه گردیده و هم اینک یکی از کاندیدا‌های نوبل ادبی است. بعد ازتاریکی، رمان نه چندان بلندی است که زندگی شبانة توکیو را در عصر تسلّط تکنولوژی دیجیتال و غرق شدن شهری در میان چراغهای نئون روایت می‌کند و روان آدم‌هایی سرگشته و مبهوت را که در چنبرة چنین فضا و مکانی اسیرند می‌کاود. با اینکه عنصر زمان و مکان در این اثر اهمیت دارد، اما ماجرا‌های آن می‌تواند در هر زمان و مکانی روی دهد و شاید همین نکتة همه شمولی آثار موراکامی، یکی از رمزهای اقبال خوانندگان به نوشته‌های او اعم از رمان و داستان کوتاه باشد.