بزم آرایی در منظومه های داستانی تا پایان قرن ششم

کتاب «بزم‌ آرايی در منظومه های داستانی» اثر جميله اخيانی حاصل پژوهشی درباره‌ی يکی از آيين‌های اجتماعی، يعنی بزم و بزم آرايی است.

اساس پژوهش حاضر را منظومه‌های داستانی تا پايان قرن ششم،تشکيل می دهد. ادبيات هر قوم، دريچه ای برای شناخت خصوصيات، روحيات، آداب و رسوم و در نهايت فرهنگ آن قوم شمرده می شود؛ از اين رو پژوهش‌های ادبی می تواند وسيله ای برای شناخت عناصری باشد که در ساختار فرهنگ يک ملت دخالت دارند. شناخت اين عناصر و بررسی زندگی اجتماعی مردم، علاوه بر کاربرد جامعه شناختی آن، غيرمستقيم به تحقيقات ادبی نيز ياری می رساند. به عبارت ديگر بعضا در متون ادبی کهن ما، جمله‌ها، تعبيرها يا ابياتی يافت می شوند که خالی از ابهام نيستند؛ آگاهی از يک موضوع تاريخی، اجتماعی يا يک رسم کهن، پرتوی از آگاهی بر آن متن می تاباند و به رفع ابهام از آن، ياری می دهد. همچنين شناخت آيين های اجتماعی و چگونگی برگزاری آنها می تواند در بازنمايی دقيق تر گونه های ديگر ادبی مانند ادبيات داستانی يا نمايشی به ويژه آنجا که زمينه تاريخی ـ اجتماعی دارند، راهگشا باشد و براي فضاسازی بعضی صحنه ها، نحوه آرايش مکان، جايگاه افراد و… به هنرمندان کمک کند.