مترو

درباره کتاب:

در یک روز آفتابی بهاری، دوشنبه، 20 مارس 1995، پنج عضو فرقه ی اوم شینریکیو با سارین، گازی سمی و بیست و شش بار مرگ بارتر از سیانور، متروی توکیو حمله کردند، این یک حمله ی تروریستی هولناکی به یک سیتسم رفت وآمد عمومی بود و قربانیان بی شماری داشت.

هاروکی موراکامی، مهم ترین رمان نویس معاصر ژاپن، برای درک و دلایل و ابعاد فاجعه نخست با قربانیان و بعد با اعضا فرقه ی اوم مصاحبه های متعددی انجام داد و حاصل کارش را در این کتاب گرد آورد. او با کسانی صحبت کرد که در روز واقعه مانند هر روز دیگر زندگی شان از خانه بیرون آمده بودند تا با مترو به سرکار بروند و قربانی سارین شدند. به روایت های کارکنان مترو و پزشکان معالج و خانواده های قربانیان در گذشته گوش داد. بعد به سراغ اعضا فرقه ی اوم رفت تا حرف های آن ها را بشنود و ببیند انسان هایی که به دنبال آرامش و غنای معنوی بودند، چطور به ابزار جنایت تبدیل شدند. موراکامی در این کتاب به روان شناسی ژاپن می پردازد و مسائل بنیادی را بررسی می کند که در نهایت می تواند به خلق چنین فرقه های تروریستی منجر شود.

«مترو» یکی از مهم ترین آثار غیر داستانی موراکامی است و در شرایط امروز جهان حتی بیش تر از قبل ضرورت خوانده شدنش احساس می شود. اگر می خواهید ذات تروریسم و فرقه گرایی را بشناسید باید این کتاب را بخوانید.