این خانه مال من است

درباره کتاب:

 از پرفروشترین هاى نیویورک تایمز نامزد نهایی جایزه ى من بوکر سال ٢٠١٥ انتخاب شده به عنوان یکى از ١٠ کتاب برتر سال از طرف یو.اِس.اِى تودِى ، واشنگتن پست و تلگراف از متن کتاب رد گفت: «خانه ها به آدم ها احتیاج دارند. همه ی شما باید این را بدانید. اوه، مسلماً، آدم ها باعث خرابی شان می شوند - کف زمین که خش می افتد و چاه فاضلاب که بند می آید و از این جور چیزها - اما هیچ کدام از این ها قابل مقایسه با بلایی نیست که سر یک خانه ی متروک می آید. انگار قلب خانه از سینه اش خارج می شود. سست می شود، افت می کند، شروع می کند به سمت زمین خم شدن. قسم می خورم می توانم فقط به تیرچه ی یک سقف نگاه کنم و بگویم آیا کسی آنجا زندگی می کند یا نه. واقعاً فکر می کنید من چنین کاری با این خانه می کنم؟» جینی گفت: «خب، دیر یا زود، بالاخره کسی آن را خواهد خرید. و در این فاصله هم، من هر روز به خانه سر می زنم. شیرهای آب را باز می کنم. توی اتاق ها راه می روم. همه ی پنجره ها را باز می کنم.» رد گفت: «این دو با هم فرق دارند؛ خانه، فرقش را می فهمد.»