جاسوس ها (چترنگ)

درباره کتاب:

در پشت جلد این کتاب آمده است: «بچه طفلکی. اما همیشه همین طوره. تو یه بازی رو شروع می کنی، تو بازی هم از خودت شجاعت نشون می دی و می شی قهرمان بازی. اما بازی هی طول می کشه و طول می کشه، و ترسناک تر و ترسناک تر می شه، و تو خسته می شی چون نمی تونی برای ابد شجاع بمونی. و بعد یه شب اون بلا سرت میاد. تو اون بالا، تو تاریکی آسمونی، هشتصد کیلومتر دور از خونه، و یکهو حس می کنی اون تاریکی به جسمت رسوخ کرده. تو سرت، تو شکمت. می بری، مثل یه موتور خراب. نمی تونی فکر کنی، نمی تونی تکون بخوری. نمی تونی ببینی، نمی تونی بشنوی. تو تاریکی فریاد ترس همه چی رو تو خودش غرق می کنه و بعد اون فریاد ادامه پیدا می کنه؛ و تازه می بینی داره از تو وجود خودت بیرون میاد.»

این نخستین رمانی است که به قلم این نویسنده در ایران ترجمه و منتشر می شود. از فرین پیشتر دو نمایشنامه «کپنهاگ» و «دمکراسی» به فارسی برگردانده شده بود.

رمان «جاسوس ها» که در سال 2002 نوشته شده، موفق به دریافت دو جایزه مهم ادبی با نام های جایزه وایت بِرِد (2002) و جایزه نویسندگان کشورهای مشترک المنافع (2003) شده است.

«جاسوس ها» روایت مردی است که خاطرات خود را از سال های جنگ جهانی دوم بیان می کند. او در دوران جنگ جهانی دوم کودکی کنجکاو بوده که در حین بازی با دوستش، درگیر ماجراهایی جدی می شود.

در بخشی از این کتاب می خوانیم: «کم کم حسی اسرارآمیز جای نگرانی و ترسم را می گیرد. به مادر کیث نگاه می کنم که با لبخندی محجوبانه از پشت تور عروس به ما چشم دوخته است. هضم موضوع برایم سخت است. مادر کیث واقعا جاسوس آلمان هاست. تازه ماهیت این موضوع هیچ شباهتی به قاتل بودن آقای گورت یا رفت وآمد اعضای گروه تبهکار به خانه تریونیک ندارد...»

مایکل فرین، نویسنده، نمایشنامه نویس و مترجم انگلیسی در سال 1933 در حومه لندن به دنیا آمد. او تاکنون 11 رمان، بیش از 20 نمایشنامه و همین تعداد اثر غیرداستانی خلق کرده است. موفقیت نمایشنامه هایی مانند «کپنهاگ» و «دمکراسی» و رمان هایی مانند «جاسوس ها» و «به سوی پایان صبح» او را در جرگه معدود نویسندگانی قرار داده که در هر دو حوزه نویسندگی رمان و نمایشنامه نویسی چیره دست هستند.

فرین در دوره خدمت نظام، زبان روسی را فراگرفت و هم اکنون او را بهترین مترجم آثار چخوف در بریتانیا می دانند. این نویسنده طنزنویس در بین سال های 1966 تا 2006 موفق به دریافت نزدیک به 20 جایزه ادبی در بخش های نمایشنامه و رمان شده که این موضوع نشان دهنده جایگاه ویژه او در ادبیات انگلستان است. از جمله معروف ترین جوایزی که فرین موفق به دریافت آنها شده می توان به جایزه سامرمست موام (1966) برای رمان «مرد حلبی»؛ جایزه لارنس اولیویه (1976) در بخش بهترین کمدی برای نمایشنامه «سال های خرها»؛ جوایز حلقه منتقدان تئاتر (1998)، ایونینگ استاندارد لندن (1998)،  تونی (2000) و حلقه منتقدان تئاتر نیویورک (2000) برای نمایشنامه «کپنهاگ»؛ جایزه وایت بِرِد (2002) برای «جاسوس ها» و جایزه قلم طلایی (2003) به خاطر یک عمر خدمت به ادبیات اشاره کرد