تصویر دوریان گری (بوتیمار)

درباره کتاب:

دوریان گری، یکی از جوان ترین و جذاب ترین اشراف لندن تصمیم می گیرد که یک پرتره از چهره خود داشته باشد تا در روز های پیری به یاد آورد که چه جمال و شکوهی داشته. به همین دلیل روی به نقاشی معروف به نام باسیل هاوارد می آورد تا چهره اش را نقاشی کند. تا زمانی که لرد هنری، مردی با قدرت سخنوری جادویی و دانشی ژرف به او برنخورده، همه چیز به خوبی پیش می رود ولی هنگامی که برای اولین بار لرد هنری را می بیند و از توصیفات او راجع به جوانی می شنود، از نقاشی متنفر می شود. نه این که هرگز نخواهد جوانی را به یاد آورد، بلکه نمی خواهد آن را از دست دهد. جلوی تابلوی نقاشی می ایستد و با تمامی وجود آرزو می کنم که خود برای همیشه جوان مانده و نقاشی به جای او پیر شود......

همه در جوانی چنین آرزویی دارند. حتی برخی معتقدند بسیار عالی میشد اگر انسان مانند بنجامین باتن پیر به دنیا می آمد و جوان از دنیا می رفت. اما حقیقت این است که جسم جوان، روحی جوان نیز می طلبد. فایده ی روحی فرسوده در جسمی جوان چیست؟ واقعا فکر می کنید این گونه زندگی شیرین تر بود؟ اسکار وایلد در این داستان جواب سوال ما را می دهد: خیر!

در واقع این کتاب را می توان یک اثر روان شناسی نیز معرفی کرد زیرا عمدتا به روح و تفکر خراب اشاره دارد و تاثیر آن بر جسم و چهره. می خواهد به ما بگوید شخصیت است که زیبایی به ارمغان می آورد. حال اگر قرار باشد زیبایی پا برجا باشد، چه دلیلی برای خوب بودن وجود دارد؟

خود کتاب بسیار زیبا نوشته شده و جملات و توصیفات آن به شکل حیرت آوری خواننده را به هم حسی وا می دارد. تضاد بین دنیای دوریان گری و دنیای انسان های دیگر و روح فرسوده در بدنی زیبا به خوبی نشان داده شده و خود سوژه بسیار زیبا به نمایش گذاشته شده. از طرف دیگر شخصیت پردازی داستان بسیار عالی است و باعث می شود خواننده بتواند با بسیاری از آنها ارتباط نزدیک برقرار کند. برخلاف برخی کتاب ها که انسان حتی نمی تواند شخصیت اصلی خود کتاب را بشناسد. با این که شخصیت پردازی این کتاب در رده بهترین ها قرار نمی گیرد، اما از نقاط قوت کتاب به شمار می رود و زیبایی های ادبی همچون توصیف صحنه در تک تک حروف کتاب به چشم می خورد.

... وقتی روسکن از دانشگاه اخراج شد از خود سوال کرد به چه دردی می خورم؟ من خلق شده ام برای اینکه اصل جدیدی را تعلیم و اشاعه دهم.

اسکار وایلد بدون شک یکی از بهترین شاعران و نویسندگانی است که تا کنون زیسته. اثر هایی که خود من از او خوانده ام در سه بخش شعر، داستان کوتاه و رمان قسمت بندی می شود. وایلد علاوه بر این سه نوع اثر هنری، نمایشنامه هم نوشته است .