در ستایش شعر سکوت

شامل دو مقاله‌ی بلند از هوشنگ گلشیری است. هوشنگ گلشیری داستان‌نویس، شاعر و منتقد ایرانی‌تبار بود. او از بزرگ‌ترین داستان‌نویسان معاصر ادبیات معاصر ایران است که در دهه‌ی چهل شمسی با انتشار داستان «شازده احتجاب» به شهرت رسید. گلشیری در سال 1316 در اصفهان چشم به جهان گشود. او به همراه خانواده به آبادان رفت و دوران کودکی‌اش را در آن شهر سپری کرد. طبق گفته‌های گلشیری، این دوره در شکل‌گیری شخصیت او نقش بسزایی داشت. گلشیری در رشته‌ی ادبیات فارسی در دانشگاه اصفهان تحصیل کرد. دوران تحصیلش در این دانشگاه ابتدای فعالیت ادبی او نیز محسوب می‌شد. از این نویسنده بیش از بیست جلد کتاب در زمینه‌های مختلف باقی مانده است. گلشیری در زمینه‌های اجتماعی نیز فعال بود و به گسترش ادبیات میان مردم جامعه کمک فراوانی کرد. مهم‌ترین فعالیت او برگزاری هفتگی جلساتی بود که به جلسات پنج‌شنبه‌ها معروف بودند. او در این جلسات به داستان‌خوانی و نقد داستان می‌پرداخت. در سال 1368 برای داستان‌خوانی به دعوت سازمان آیدا به سوئد، هلند و انگلستان سفر کرد. سال بعد برای شرکت در جلسات خانه‌ی فرهنگ جهان به برلین رفت. در سال 1371 جایزه‌ی صلح اریش ماریا رمارک به این نویسنده‌ی مردمی اهدا شد.

کتاب در ستایش شعر سکوت شامل دو مقاله‌ی بلند به قلم هوشنگ گلشیری با موضوع شعر منصور اوجی است. منصور اوجی از پرکارترین و ممتازترین شاعران ایران معاصر به شمار می‌رود. به پاس گرامی‌داشت سال‌ها فعالیت ادبی و انتشار بیش از بیست‌وپنج کتاب شعر، نشان درجه‌یک هنری در حوزه‌ی ادبیات به او اعطا شد. گلشیری در این دو مقاله به نقد ادبی آثار اوجی پرداخته و تمام ابعاد فنی و محتوایی اشعار او را بررسی کرده است.