برساخت گرایی اجتماعی

برساخت گرایی اجتماعی تأکید می کند که باید آن دسته از شیوه های درک جهان از جمله درک خودمان را که بدیهی تلقی کرده ایم به دیده ی انتقادی بنگریم. شاید بدیهی به نظر برسد که وقتی به جهان می نگریم، فارغ از هر چون وچرا و مسئله ای ماهیت آن را درمی یابیم و یا دانش متعارف ما مبتنی بر مشاهده ی عینی و بی طرفانه ی مان از جهان است. برساخت گرایی اجتماعی می خواهد به این دسته از دیدگاه های خودمان نگاهی انتقادی بیندازیم و آن ها را به پرسش بگیریم. بنابراین رویکرد برساخت گرا در تقابل با رویکردهایی قرار می گیرد که در علم سنتی از آن ها با عنوان اثبات گرایی و تجربه گرایی یاد می شود.

برساخت گرایی اجتماعی هشدار می دهد که پیوسته ظنین باشیم به پیش فرض های مان در این باره که جهان چگونه به نظر می رسد. این بدین معناست که مقوله هایی که با آن ها جهان را درک می کنیم لزوماً تقسیم بندی هایی واقعی نیستند.

معرفی بیشتر: 

هدف از این درسنامه ی آسان فهم اما عالمانه آشناکردن دانشجویان با حیطه ای از نظریه و پژوهش اجتماعی است که با عنوان برساخت گرایی اجتماعی شناخته شده است. کتاب به کمک نمونه های متنوع برگرفته از تجربه ی روزمره و با توجه به پژوهش های موجود در حیطه هایی چون شخصیت، سکسوالیته و سلامت، توضیحی روشن از مفروضات نظری اساسی در برساخت گرایی اجتماعی ارائه می دهد. بحث هایی مهم و کلیدی مانند ماهیت و منزلت دانش، نقش و اهمیت زبان در برساخت گرایی اجتماعی، مفاهیم گفتمان و ایدئولوژی، سوبژکتیویته، حقیقت، واقعیت و «خود» در این کتاب به نحوی عمیق و به سبکی آسان فهم مورد تحلیل قرار می گیرد. مسائل نظری و عملی مرتبط با پژوهش برساخت گرا با ارائه ی نمونه هایی از مطالعات تجربی واقعی تشریح می شود و رویکردهای مختلف در پژوهش اجتماعی برساخت گرا به روشنی تعریف می گردد. کتاب گرچه در کل با برساخت گرایی اجتماعی موافقت دارد، اما با اتخاذ رویکردی انتقادی به نقاط ضعف آن نیز اشاره می کند و در فصل پایانی با تفصیل بیش تر این نظریه را به نقد می کشد.