پدر پیامبران در قرآن (خوانش دینی تاریخی فلسفی ادبی داستان حضرت ابراهیم ع)

خوانشی دینی-تاریخی و فلسفی-ادبی داستان حضرت ابراهیم (ع)

کتاب پدر پيامبران نوشته‌ی “حبيب الله عباسی” است که به بررسی داستان حضرت ابراهيم(ع) از زوايای دينی-تاريخی،فلسفی ادبی، می پردازد.ابراهيم نيای اصلی تمام دين‌های ابراهيمی يهوديت، مسيحيت و اسلام (که همه تک خدايی هستند) است.

اين سه دين او را به طريق زير نيا می شمرند:

يهوديت و مسيحيت از طريق اسحاق (پسر دوم ابراهيم از سارا) و اسلام از طريق اسماعيل (پسر اول ابراهيم از هاجر). از روی اين باور به اين سه دين، دين‌های ابراهيمی هم گفته می شود.

داستان ابراهيم در کتاب پيدايش از عهد عتيق و نيز در قرآن نقل شده است. نحوه به دنيا آمدن ابراهيم در قرآن به طور کامل نيامده اما در ديگر کتاب‌های اسلامی ولادت ابراهيم آمده است.

نام پدر ابراهيم در قرآن ذکر نشده است؛ اما نام پدر ابراهيم در عهد عتيق تارح (تارخ) آمده است. در قرآن او فردی به نام “آزر” را پدر (با لفظ آب و نه والدی) خطاب می کند؛ اما در منابع اسلامی، خصوصاً منابع شيعه استدلال شده است که اين فرد پدر تنی ابراهيم نيست؛ يا پدر ناتنی او و شوهر مادر اوست، يا عمو و يا حتی پدربزرگ مادری او. به هر حال کسی بوده است که ابراهيم نزد او زندگي می کرده است. اولين داستان مربوط به ابراهيم در قرآن، تلاش او برای متقاعد کردن آزر به ترک بت‌پرستی است. ابراهيم به آزر گفت که او از طرف خدا پيامی دريافت کرده است و او نبايد اشيايی را که نمی توانند ببينند و بشنوند بپرستد.