مائوی دوم

درباره کتاب:

رمان «مائوی دوم» اثر «دان دلیلو»، رمان نویس و نمایشنامه نویس مطرح آمریکایی با ترجمه مجتبی ویسی از سوی انتشارات بوتیمار منتشر شد.

در بخش از این کتاب با عنوان «یادداشت مترجم» می خوانیم:«برخی از نویسندگان، کاری نمی شود کرد، تافته ی جدا بافته هستند. این اصطلاح باری منفی دارد، اما احتمالاً به بحث ما می آید. بحث بر سر جدابافتگی تافته ی «دان دلیلو» است، بافت جدا تافته ی او. این تمهید، یعنی پس و پیش کردن کلمات یک عبارت، یعنی واژگان سازی احتمالی بار معنایی ترکیب، را به تأسی از خود او در اینجا آورده ام تا هم اشاره ای باشد به منحصر بودگی این نویسنده و جهان بینی اش، هم سبک نوشتارش.»

دان دلیلو در «مائوی دوم» برای روایت خود به شیوه هایی مختص خود دست می زند و به زبان بی زبانی می گوید که سر هر پیچ کلام خطری در کمین است.

در آغاز فصل ۲ این کتاب آمده است:

«اتاق تاریک بود و مرد دم پنجره ایستاد در انتظار چراغ های جلوی ماشین تا پدیدار شوند بر بالای تپه و نورشان مارپیچ بیاید پایین بر آن گستره، بر تنه های درختان و ساقه های خمیده و سنگ پاره ها. اشتیاق نبود یا انتظاری از سر نیاز، بلکه صرفاً یک احساس که این صحنه تا لحظاتی دیگر در برابر چشمانش نمایان خواهد شد و اگر دمی بیشتر آنجا بماند اتومبیل را خواهد دید که در راه شیارخورده می پیچد.»

دان دلیلو، رمان نویس و نمایشنامه نویس آمریکایی در سال ۱۹۳۶ در شهر نیویورک زاده شد. دانش آموخته رشته هنرهای رسانه ای بود و پنج سال برای شرکت «سیرز ریباک» آگهی نویسی کرد. او قبل از رو آوردن به ادبیات به سینما علاقه داشت و در جایی اشاره کرده است که سینماگران دهه شصت اروپا از جمله «برگمان»، «آنتونیونی» و «گودار» بر نگاه و تلقی اش از جهان و پدیده ها تأثیر به سزایی داشته اند. دان دلیلو این رمان را به «گوردون لیش»، ویراستار کتاب هایش تقدیم کرده است.