تو خواب عشق می بینی من خواب استخوان

انگار همین لحظه از دریا بیرون آمده است
لب‌ها و موهایش تا دم سحر
بوی دریا می‌دادند.
سینه‌ی افتان و خیزانش
مثل موج دریا
می‌دانستم فقیر است
اما همیشه که نمی‌توان از فقر صحبت کرد.
در گوشم آرام
ترانه‌هایی از عشق خواند
که می‌داند در زندگی‌اش،در نبردش با دریا
چه آموخته، چه اندوخته.

مجموعه شعر «تو خواب عشق می‌بینی، من خواب استخوان» اثر شاعر معروف ترک زبان اوراهان ولی با ترجمه‌ی استاد احمد پوری . اشعاری با سلیقه و اندیشه‌ای متفاوت، بی‌اعتنا به ملزومات شعری و حتی زبان شعری. شعر اورهان ولی آیینه‌ی خود اوست؛ فردی عمیقاً انسان‌گرا، مهربان، ساده‌دل و به دور از تظاهر و دورویی، اغلب کودکی غمگین و گاه عاشق و مستی لایعقل و در مجموع حیران و سر گردان. او در اندیشه و سلیقه‌ی هنری خود، جدی‌تر از آن بود که می‌نمود، و شعر او ژرف‌تر از آن است که می‌نماید.

درباره‌ی نویسنده:

اورهان ولی کانیک در ۱۳ آوریل ۱۹۱۴ در استانبول متولد و در ۱۴ نوامبر ۱۹۵۰ در همان شهر درگذشت. او از شاعران ترک و از بنیادگذاران جریان شعر غریب ترکیه بود. در دانشکده ادبیات دانشگاه استانبول وارد رشته فلسفه شد ولی در سال ۱۹۳۵ از ادامهٔ تحصیل سرباز زد. محمدولی کانیک پدر اورهان ولی است که در کاخ ریاست جمهوری کلارینت‌نواز و رهبر ارکستر سازهای بادی بود. خواهر اورهان، فروزان یول‌یاپان می‌گوید: «من خواهر اورهان ولی هستم و این مهم‌ترین سرچشمهٔ غرور من است».