دزد

درباره کتاب:

در کتاب دزد، سارق گمنامی که جیب بُر تمام عیاری است و به خاطر این مهارت استادانه در ربودن وسایل افراد خاص محکوم به همکاری می شود. آن هم همکاری با «کیزاکی» یکی از سردسته های باندهای مافیایی و گانگستری که برنامه های کلان آنها دستکاری و دخالت در سیاست است. این دزد راهی برای فرار ندارد، نه از دست کیزاکی و آدم هایش و نه از دست گذشته و خاطراتش با دو نفر از دوستانش: «حتماً همین طوره. من جیب بُر خوبی نیستم. دوران دبیرستان کارم اساساً جنس بلند کردن از مغازه بود. بعضی وقت ها برای تفریح جیب بُری هم می کردم. مثل تو یا «ایشیکاوا» این کاره نیستم. تو بلند می کنی، می دی به اون، اون هم کیف پول رو خالی می کنه و بعد تو دوباره می ذاریش توی جیب صاحبش. تازه اون فقط دو سوم سهم می بره. نمی شد فهمید که چه اتفاقی افتاده، حتی اگه هم کسی می فهمید، باز نمی شد گزارش داد.»

در داستان دزد، روابط انسانی بسار کم و محدودی تجربه می شود. وابستگی ها و دلبستگی هایی برای شخصیت اصلی داستان به وجود می آید که سرنوشت او را رقم می زند. او با پسربچه ای دوست می شود که همواره او را یاد خودش می اندازد. تلاش می کند آینده پسرک را بهتر کند و همین دوستی بر آینده خودش هم تأثیر می گذارد: «وقتی از مغازه بیرون آمدم، ابرهای بزرگ و حجیم بالای سرم به حالت معلق در آمده بودند. احساس کردم که قطره های بی شمار باران مرا در خود خواهند پوشاند. ضربان قلبم تندتر شد و انگشتانم را در جیبم باز و بسته کردم.»

«فومی نوری ناکامورا» نویسنده ژاپنی، در سال 2010 جایزه ادبی ژاپن را برای کتاب دزد دریافت کرد.