چه کردند ناموران

«سرباز از شدت غضب، کبود شد و چون خیال می کرد ارشمیدس هم، مثل فیل، زنده و مرده اش صد تومن است و فرق فیل و فیلسوف را فقط در جثه شان می دانست، بی معطلی شمشیرش را بیرون کشید و سر از تن آن جلیل مبارک نفس جدا کرد و جنازه اش را (البته در دو قسمت) نزد مارسلوس برد. سردار فاتح همین که چشمش به جسد خونین ارشمیدس افتاد، بر سر سرباز خطاکار نعره زد: «آخر، فیلسوف مرده به چه درد من می خوره؟» سرباز ساده دلانه جواب داد: «اصلاً فیلسوف به چه دردی می خوره، قربان؟»