تراس روال عادی

La Terrasse / Le Circuit Ordinaire

ژان کلود کری‌یر

|     ژان کلود کریر در ١٩٣١ در فرانسه متولد شد.

او در خانواده‌ای کشاورز و تاک‌نشان بالید. پس از تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، به دانشگاه رفت و لیسانس ادبیات و فوق‌لیسانس تاریخ گرفت. سپس به حرفۀ تاریخ‌نویسی رو آورد، اما دیری نگذشت که تاریخ را رها کرد و به طراحی و نوشتن پرداخت. کریر اولین رمانش را به نام مارمولک در ١٩٥٧ منتشر کرد. او نوزده سال در نوشتن فیلمنامه با لوئیس بونوئل همکاری می‌کرد.

از سال‌های دهه 1960 تاکنون، نام ژان کلود کریر، همواره به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلمنامه‌نویسان جهان بر سر زبان‌هاست. کریر علاوه بر فیلمنامه، چند رمان، سفرنامه، نظریه، اقتباس برای صحنه و تعدادی هم نمایشنامه نوشته است. کری‌یر نوشتن برای تئاتر را از سال 1967 آغاز کرد و یک دورۀ طلایی و طولانی همکاری با پیتر بروک را پشت سر گذاشت که منجر به نمایشنامه‌ها و اقتباس‌های متعددی چون مجمع مرغان، تراژدی کارمن و مهابهاراتا شد. طنز گزنده، توجه به پوچی‌های زندگی و نوعی سوظن به صاحبان قدرت از جمله ویژگی‌های آثار ژان کلودکری‌یر هستند.

اصغر نوری

|     اصغر نوری در سال ۱۳۵5 در تبریز متولد شد.

او دورۀ کارشناس زبان و ادبیات فرانسه را در دانشگاه تبریز گذراند و سپس در رشتۀ کارگردانی تئاتر فوق‌لیسانس خود را اخذ کرد. نوری علاوه بر ترجمۀ ادبیات داستانی و ادبیات نمایشی، به نمایشنامه‌نویسی و کارگردانی تئاتر نیز مشغول است.  از ترجمه‌های او می‌توان به دیوار گذر، دفتر بزرگ، مدرک، دروغ سوم، منگی، تراس/ روال عادی و ریچارد سوم اجرا نمی‌شود اشاره کرد.

|      از دهه‌ی 60 تا امروز، اسم ژان کلود کری‌یر همواره به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌نامه‌نویسان سینمای جهان مطرح بوده است. او در کنار فیم‌نامه‌نویسی، به شکل‌های دیگر نوشتار هم روی‌آورده و در کارنامه‌اش چند رمان، نظریه، سفرنامه و نمایشنامه دیده می‌شود. کری‌یر نوشتن برای تئاتر را از سال 1967 آغاز کرد و یک دوره‌ی طلایی و طولانی همکاری با پیتر بروک را پشت سر گذاشته که منجر به نمایشنامه‌ها و اقتباس‌های متعددی چون مجمع مرغان، تراژدی کارمن و مهابهاراتا شد. طنز گزنده، توجه به پوچی‌های زندگی و نوعی سوظن به صاحبان قدرت از جمله ویژگی‌های آثار ژان کلودکری‌یر هستند.
|     تراس قصه‌ی جدایی یک زوج جوان امروزی است. کری‌یر در این نمایشنامه به مضمونی جهان‌شمول و معاصر می‌پردازد: عدم امکان تفاهم واقعی بین انسان‌ها؛ این‌که هیچ‌کس درست نمی‌داند دنبال چیست و همه در حال فرار از وضعیتی شکست خورده و رسیدن به وضعیتی تازه‌اند، بی‌آنکه بدانند در این وضعیت تازه چه باید بکنند. روال عادی ماجرای ملاقات خبرچین یک حکومت دیکتاتوری با کمیسر همان حکومت است. کمیسر، خبرچین را احضار کرده چون خود او را لو داده‌اند. کری‌یر در این نمایشنامه به خوبی نشان می‌دهد که در جامعه‌هایی از این دست، گاهی عجیب‌ترین و ترسناک‌ترین چیزها به امری عادی و روزمره تبدیل می‌شود.