بانوی اقیانوس و صد غزل عاشقانه

مرا صدایی نبود، تا تو درآمدی 

تا تو درآمدی لرزان، 

در میان کفهای دریای خروشان؛ 

از جزایر سنگین و زرین نیستی، 

از قعر قصه ها که ورق به ورق غوطه می خورند در آب، 

به خاک، به ربع مسکو حکومت های بدسگال.

در صفحات آغازین کتاب قطعه 'بانوی اقیانوس 'سروده 'پابلو نرودا' به فارسی ترجمه شده است .پس از آن ترجمه صد غزل عاشقانه از این شاعر فراهم آمده است . مترجم, متن اسپانیولی را با ترجمه انگلیسی مقابله کرده ضمن آن که به ترجمه 'بن بلیت 'نیز در پاره‌ای اشعار توجه داشته است.نام قطعات این صد غزل 'صبح', 'بعد از ظهر 'و 'شب ' است .یادآوری می‌شود سروده‌های یاد شده را مردمی‌ترین آثار 'نرودا ' در امریکای جنوبی, به شمار می‌آورند' .این شعرها در زبان اصلی اسپانیولی کارهایی زیباست :خاکی, مومنانه, سیاسی و رسا, به لحاظ تاریخی, عاطفی و صوری, و نیز طبیعت‌شان که تجربت را شامل می‌شود, تلاش نرودا را باز می‌نمایند که بر آن است تا این حس عاطفی, خاکی, سوررئالیستی باب روز و دیدگاه سیاسی را در پیکره‌ای  کلاسیک‌ که همانا غزل است, عرضه کند .