نمایش نامه شازده کوچولو

بخشی از کتاب:

روباه: من می خواهم به رسم هدیه رازی را بر تو فاش کنم. بدان که جز با چشم دل نمی توان خوب دید. آن چه اصل است از دیده پنهان است. (شازده کوچولو برای آن که یادش نرود تکرار می کند.) شازده: آن چه اصل است از دیده پنهان است. روباه: آن چه به گل تو چنان ارزش داده است عمری است که تو به پای آن صرف کرده ای. (شازده تکرار می کند.) شازده: ... عمری است که من به پای گل خود صرف کرده ام. روباه: ... تو هرچه را اهلی کنی همیشه مسئول آن خواهی بود. تو مسئول گل سرخ خود هستی... (شازده تکرار می کند.) شازده: من مسئول گل خود هستم...