نمایش نامه ی نو

درباره کتاب:

«درام نو» بیش تر به وعده های نگارش نمایش در دوران معاصر فرانسه می پردازد. یادداشت های خلق آثار چند آوایی با مناظره ی بنه وتو با پلانشون، پرسش های ویناور از گتی، پرسش تئاتر اکواریوم گروه نویسندگان از داچ یا ونزیل است. اما آراموف، بکت، یونسکو و ژنه (یا آشترنباخ، کروتز و فاسبیندر...) نیز در آن چه برنار دور «نمایش نامه نویسی ـ خیال امروز» می نامد گنجانده می شوند. بنا به گفته ی برنار دور نویسنده ی این کتاب نمایش نامه های مورد توجهش را گوش می دهد نه به صورت مجزا یا نویسنده به نویسنده بلکه به عنوان مجموعه ای بزرگ و تنها یک متن سرشار از اصلاحات و خط خوردگی، متوجه سخنان متعدد و متناقض در آن می شود. تحولات متعدد، ترقی، انحطاط و تغییرات شدید... در آن می یابد. و اثرش در حالی که به مجموعه نوشته های مورد مطالعه اش شباهت دارد، پایان می یابد. «درام نو» به مثابه ی نمایش نامه هایی که ترجیح می دهد، کتابی است «ترکیبی، متفاوت و خیال پردازانه». سخن تئاتر ماست که در آن سارا زاک هم زمان هم محو است و هم حاضر. در مجموع کتابی است شورانگیز که گویی نویسنده ی دراماتیک، به عقیده ی او، مایل است نمایش نامه نویسی نقال باشد. ژان پیر سارازاک متولد تابستان 1946 یکی از بانیان نشریه ی «اثر نمایشی» است که دو نمایش نامه نیز نوشته است. هم اکنون وی در دانشگاه پاریس 10 تدریس کلاس های تئاتر را برعهده دارد و در مدرسه ی ملی تئاتر استراسبورگ مشاور آموزشی است.